Haraldo-Dente-Azul sendo batizado pelo bispo Poppo, o missionário, cerca de 960 d.C.
Haraldo-Dente-Azul sendo batizado pelo bispo Poppo, o missionário, cerca de 960 d.C.

Este artigo foi retirado do Store Norske Leksikon traduzido pelo fundador do site, Yuri Fabri Venancio. O texto foi traduzido um tanto ao literalmente por motivos didáticos.

Harald I Blåtann, sønn av Gorm den gamle, regnes som den første kongen som hersket over hele Danmark. Harald var dansk konge ca. 950–985, og hersket også over deler av Norge.

Harald I, ou Haraldo-Dente-Azul, filho de Gorm, o Velho, é considerado o mais velho rei que governou toda a Dinamarca. Harald foi rei dinamarquês entre 950 e 985 e também governou partes da Noruega.
Harald Blåtann lå stadig i strid med den tyske keiseren om grenselandet ved Eider-munningen, og skal ha bygd Jomsborg på Wolin ved Oder til forsvar mot venderne.

Harald Blåtann entrava constantemente em conflito com o imperador alemão pela desembocadura do rio Eider e parece ter construído a fortaleza Jomsborg em Wolin, nas margens do rio Oder, em defesa contra os Vendos¹.

I Norge hersket han over Viken. Da Gunnhildssønnene truet med å gjøre seg til herrer over denne del av landet, hjalp Harald Håkon jarl til makten i det nordlige og vestlige Norge og beholdt selv Viken. Som danekongens lensmann deltok Håkon med en norsk hjelpehær i grensekrigen mot keiseren i 974.

Na Noruega ele governou Viken². Quando os filhos de Gunnhild³ ameaçaram fazer-se senhores dessa parte do país, Harald ajudou o jarl Håkon chegar ao poder na parte do Norte e do Oeste norueguês e manteve Viken para si próprio. Como lensmann do rei dinamarquês, Håkon participou com seu exército norueguês da guerra territorial contra o imperador em 974 .

Omkring 960 lot Harald Blåtand seg døpe, og i hans tid ble Danmark inndelt i fire bispedømmer. I sine siste år måtte han kjempe mot sønnen Svend 1 Tveskæg, og døde i Jomsborg av et pileskudd.

Por volta de 960, Harald Dente Azul permitiu ser batizado e, em seu período, a Dinamarca foi dividida em quatro bispados. Em seus últimos anos, ele teve que lutar contra o próprio filho, Svein I, também conhecido como Svein Barba Bifurcada, e morreu em Jomsborg por uma flecha.

Ved Jelling reiste han runestein over sine foreldre og seg selv, der han kaller seg «den Harald som vant hele Danmark og Norge og gjorde danene kristne».

Em Jelling, Dinamarca, Harald elevou uma pedra rúnica em memória de seus pais e de si mesmo. Na pedra, ele chama a si mesmo de “O Harald que venceu toda a Dinamarca e Noruega, e transformou os dinamarqueses em cristãos”.

Flere kilder hevder at hans sønn erobret kongsmakten fra sin gamle far. En av kildene er Snorre Sturlasson i Heimskringla som skriver på norrønt:

Muitas fontes afirmam que o filho de Harald conquistou a realeza do pai. Uma das fontes é de Snorre Sturlasson, em Heimskringla (parte da Saga de Olav Tryggvason, capítulo 38), onde está atestado (traduzido do antigo nórdico):
Sveinn, son Haralds konungs, sá er síðan var kallaðr tjúguskegg, beiddist ríkis af Haraldi konungi, feðr sínum; en þá var enn sem fyrr, at Haraldr konungr vildi ekki tvískipa Danaveldi ok vill ekki ríki fá honum. Þá aflar Sveinn sér herskipa ok segir, at hann vill fara í víking; en er lið hans kom alt saman, ok þá var kominn til liðs við hann af Jómsvíkingum Palnatóki, þá hélt Sveinn til Sjálands ok inn í Ísafjörð. Þá var þar fyrir með skipum sínum Haraldr konungr, faðir hans, ok bjoggust þeir at fara í leiðangr. Sveinn lagði til orrostu við hann; varð þar bardagi mikill. Dreif þá lið til Haralds konungs, svá at Sveinn varð ofrliði borinn, ok flýði hann. Þar fékk Haraldr konungr sár þau, er hann leiddu til bana. Síðan var Sveinn tekinn til konungs í Danmörk
Svein, filho do rei Harald, que depois ficou conhecido como Barba Bifurcada, exigiu o reino do próprio pai Harald. No entanto, ocorreu como anteriormente, pois Harald não queria dividir a Dinamarca em dois, e não queria dar parte alguma do reino. Então Sveinn preparou navios de batalha e disse que sairia numa viagem viking. Mas quando toda a frota se reuniu e, também, quando Palnatoke, membro dos vikings de Jomsborg, veio para ajudá-lo, Svein viajou para Sjælland e para dentro do Isefjord. Lá estava o rei Harald, pai dele, se preparando, com seus navios, para realizar uma expedição. Svein lutou contra ele em uma grande batalha. Muitos vieram para ajudar o rei Harald, de maneira que Svein teve que lidar contra a superioridade de guerreiros do exército de Harald, o que fez com que ele fugisse. No entanto, o rei Harald se feriu na batalha e morreu por conta disso. Depois disso, Svein foi dado como rei da Dinamarca.

1 é um nome histórico para os eslavos ocidentais que vivem perto de áreas de assentamentos germânicos

2 é um distrito histórico ao redor do Fiorde de Oslo no sudeste da Noruega

3 Gunnhild, a mãe dos reis, era esposa de Erik Machado Sangrento (rei da Noruega entre 930 e 934). Depois da morte de todos os seus filhos, que ocorreu até 970 (o último foi Harald II Eriksson), Harald Dente Azul virou por um curto período rei da Noruega, com o jarl Håkon subjugado.

4 referência ao imperador Otto II do Sacro Império Romano-Germânico, que em 1950 subjugou o Reino da Dinamarca e forçou o rei Gorm, o velho (pai de Harald), e o próprio Harald a se converterem ao Cristianismo.

O rei Haroldo mandou fazer este memorial em homenagem ao seu pai Gorm e a sua mãe de Tyra - o Harald que conquistou toda a Dinamarca e a Noruega e tornou os dinamarqueses cristãos
O rei Haroldo mandou fazer este memorial em homenagem ao seu pai Gorm e a sua mãe de Tyra - o Harald que conquistou toda a Dinamarca e a Noruega e tornou os dinamarqueses cristãos
Abrir bate-papo
Olá
Podemos ajudá-lo?